Poza tym, nie nawołuje do jeszcze większego zapieprzu, tylko do etyki pracy opartej na encyklice Rerum Novarum.

Ja nie wykluczam, że czegoś nie zrozumiałem albo że nie nadinterpretowałem. Ale w takim razie chcialbym w tym miejscu konkretnie usłyszeć, jak będzie wyglądała w praktyce taka etyka pracy oparta na encyklice Rerum Novarum, która pozwoli konkurować przemysłowo z komunistycznymi Chinami.

A tak w ogóle to te Chiny to jest najlepsza falsyfikacja wywodów Karonia. W zasadzie tam nie trzeba nic obalać tylko pokazać palcem na Chiny.

mowi jak Kaszpirowski, wygląda jak Maleńczuk...

Pan to jest okrutny....

Ta definicja pracy wg Karonia, jest rzeczywiście nieszczęśliwa. Praca to jest "pomnożenie dóbr". Jak sobie sam na maszynie uszyję koszulę, to wykonałem pracę i pomnożyłem dobra. Jak pozbierałem na działce pożeczki, maliny, czy tam inny jaki owoc, zalałem wodą i otrzymałem wino, to wykonałem pracę i pomnożyłem dobra. W ten sposób, że z półproduktu otrzymałem w wyniku określonych czynności, produkt bardziej zaawansowany. W tym kontekście zastanawiające jest wmawianie ludziom przez liberałów aby nic nie robili samodzielnie, tylko kupowali. I na koniec jak przeczytałem ten pierwszy artykuł, to mnie się dziwacznie skojarzył wiadomy napis "Arbeit macht frei" i to, że więźniowie za tą pracę musieli płacić dla człowieka cenę najwyższą.  

Już nie pamiętam a nie mam notatek, ale trzeba by sprawdzić u ekonomistów stojących w opozycji do marksizmu z miedzywojnia, bo definicje pracy się pojawiały. Coś mi świta, że albo u Rybarskiego albo Taylora. 

Nie mam wyjścia - temat fajny, ale dyskusja zeszła prawie w całości na osobę p.Krzysztofa.

Praca, to pojęcie b.ważne.

"Dlatego ludzie wolni są pomysłowi, a niewolnicy innowacyjni. Ludzie wolni utrzymują rodzinę, niewolnik realizuje strategię firmy. Człowiek wolny spożywa dary Boże, niewolnik ma optymalnie skonfigurowaną dietę. Człowiek wolny idzie na spacer, niewolnik dba o kondycję. Człowiek wolny jest dobrze wychowany, niewolnik jest tylko poprawny politycznie."

Mistrzowskie porównanie, do tego zabawne. Dobre na koszulkę.

Cyt.: "W rozumieniu naukowym oba cykle (kelnerka podaje piwo, klient odbiera piwo) są taką samą pracą. Natomiast w życiu społecznym cykl kelnerki to praca, a cykl klienta pracą nie jest.

Wyobraźmy sobie teraz sytuację wcale nie taką wydumaną, w której kelnerka podaje klientowi piwo, a on patrzy na nie i mówi "co mi pani tu za szczyny przyniosła, to ma być piwo!" po czym wstaje i wychodzi.

Czy kelnerka wykonała pracę? W sensie fizycznym wykonała nawet pracę podwójną, bo podała piwo i zaraz musiała zabrać. Natomiast okazuje się, że zgodnie z definicją Karonia w sensie społecznym nie wykonała żadnej pracy! Namęczyła się tylko bez sensu.".

Odp.: Klient był skłonny, zdecydowany (czyli gotów) za piwo zapłacić - w przeciwnym razie by go nie zamawiał, więc kelnerka wykonała pracę w sensie społecznym zgodnie z definicją Karonia.

Cyt.: "Oczywiście Karoń o tych Chinach nie mówi wprost, (...) ale taka jest w dzisiejszych czasach jedyna realna alternatywa. Bo chyba nikt nie wierzy w cofnięcie się do tradycyjnego gospodarowania, jak w ziemiańskich majątkach, albo z paternalistycznym przedsiębiorcą realizującym wskazania katolickiej nauki społecznej. O tym się ładnie opowiada, ale w sytuacji gdy realne Chiny istnieją, to w konkurencji przemysłowej mogą z nimi wytrzymać tylko drugie Chiny. I Karoń nas jakby łagodnie z tą perspektywą oswaja. Unia się skończy genderową kopulacją, więc my powinniśmy zapieprzać w imię "etosu pracy". Można go będzie nazwać nawet katolickim. Pewnie nawet jakieś budujące cytaty z Biblii się znajdą do powieszenia w halach fabrycznych ze sztandarowym "kto nie pracuje niechże i nie je" na czele.".

Odp. Karoń mówił o Chinach w kontekście wyprowadzenia tam przez neomarksistów przemysłu z Europy, po to by na Starym Kontynencie wyhodować miliony pasożytów niezdolnych w ramach gospodarczych relacji i więzi społecznych do wytwarzania dobrobytu dla siebie. Krótko mówiąc: nieuków i debili, zdolnych wyłącznie do traktowania życia w kategorii sex i  fun, a po wszystko co do życia niezbędne i życie ułatwiające zwracających się z wyciągniętą ręką do tzw. państwa opiekuńczego. Taki wyhodowany debil nigdy nie wpadnie na to, że wszystkie rzeczy, które są mu potrzebne i które pragnie mieć ktoś musiał wcześniej wymyślić, zaprojektować i wytworzyć. Debil neomarksistowskiego albo socjaldemokraturowego chowu mówi: "Daj, bo mi się należy" i jest z tego dumny. Wtedy dobra socjalistyczna władza mówi: "Bierz" i w jego imieniu okrada tych, którzy faktycznie wytwarzają dochód narodowy.

Podam Ci prosty, praktyczny przykład działania etosu pracy. Otóż jeszcze w latach 70. ub. wieku ludzie pamiętający II RP wspominali ówczesną punktualność kursowania pociągów zgodnie z rozkładem jazdy, porównując ją z wielogodzinnymi opóźnieniami w państwie sprawiedliwości społecznej. Wyjaśnienie jest proste - w II RP większość pracujących zawodowo ludzi należała do pokoleń wyedukowanych i przygotowanych do życia w społeczeństwie m.in. według wskazań zawartych w Rerum Novarum.

Mam nadzieję, iż to co napisałeś w ostatnich dwóch swoich tekstach odnośnie Karonia bierze się tylko stąd że przeżywasz jakieś trudne dni sadzenia farmazonów.

Nie odróżniasz chamstwa od życzliwej uszczypliwości. Farmazony to inaczej głupstwa. Powiedzenie komuś, że zrobił głupstwo na pewno nie jest chamstwem. Przykro mi, że znowu nie trafiłeś.

Właśnie. Pisałem poprzednio o Kamiuszku, że choćby nie wiem jak był dobry to TV Republika go nie zagospodaruje, bo na szczerość i rzetelność w opisywaniu faktów nie ma tam zapotrzebowania. Pociągnąć to trochę dalej to można wywnioskować jakie cele do spełnienia wspomniana telewizja posiada.

Cele środowiska Gapola zostały zauważone w trakcie ostatnich wyborów prezydenckich, a mianowicie pomówiony elekt Braun szukał sprawiedliwości w sądowym trybie wyborczym i wygrał z GW, a poległ z Gapolem. Czyjnie zauważył to JAREK BESKIDY, podsumowująć iż środek ciężkości propagandy został przesunięty w kierunku Gapola.

Dokładnie. Możemy sobie, natomiast podyskutować o definicjach pracy, bo to temat ciekawy. 

Pamiętacie na pewno lepiej, bo ja z dzieciństwa, tak charakterystyczne zjawisko dla komuny, że za zarobione pieniądze niewiele można było kupić w pewnym momencie. Wszyscy dookoła, hodowali a to króliki, a to nutrie itp. Na potrzeby własne. Królik był na niedzielny obiad, a nutrie często bito na kiełbasy. Ze skórek szyło się futra albo sprzedawało na pelisę. (Kto z młodziezy wie co to pelisa..) To w sensie definicji Karonia taka hodowla nie jest pracą, jeśli nie sprzedałem wytworzonych dóbr tylko je zjadłem.

Do Ciebie mój komentarz z 11:12.

@Grzeralts 

bardzo się cieszę,że Panowie spojrzeli głębiej i nie zatrzymali się na powierzcni.Wdzisiejszej notce Coryllus postawił nam lustro,tylko czy ktoś się w nim przejrzał.Trwać w kubłach pomyj z Nim w Misji ,czy podpierać się Nim, lub lansować się w Jego blasku . A przy tym pamiętać ,że i On jest tylko narzędziem, jak i my.Zacytuję słowa, które dają mi nadzieję'"Pan Bóg spelnia swą Dobrą Wolę ,nawet przez złą wolę złych ludzi".

Ano tak.